Er wordt goed opgelet. Per ongeluk stuurde ik een nieuwjaarswens vanaf mijn persoonlijke emailadres. Voorzichtig werd geïnformeerd of Adriaan nog wel bij mij op de berg zat. Ik kan iedereen geruststellen. Hij zit er nog, tenminste fysiek. Mentaal zat hij de laatste maanden met zijn hoofd in de wereld van driehoekjes. ‘Chase’ zijn nieuwste film gaat deze week in première op het korte filmfestival in Clermont Ferrand.
Vanaf morgen begraven wij ons in donkere filmzalen, afgewisseld met receptie, promotiebijeenkomst, etentje en interview. Ik mag mee als ‘vrouw van’. Dat houdt in dat ik lieftallig edoch onopvallend aanwezig moet zijn.
De eerste keer dat Adriaan een prijs won, had ik de spelregels nog niet goed begrepen. Ik juichte de zaal bij elkaar en rende gelijk het podium op om Adriaan te zoenen in een jurk waarvan onze Moordrechtse buurman later zei: ‘je weet toch wel dat die jurk heel erg doorschijnt hè?’. Dat wist ik niet. Ik werd met ferme hand van het podium afgeleid want zo’n ongeleid projectiel in een doorschijnjurk is geen goede reclame voor een gerenommeerd festival. Als wraak liet de directeur even later de deur in mijn gezicht dichtklappen.
Dus ik ken mijn plaats nu; bij de hapjes en de champagne.
Van animatiefilm tot pipowagen in Frankrijk 
